JMK - nl

Onlangs juichten Turkse Nederlanders massaal de arrestatie van GeenStijl-columniste Ebru Umar toe, omdat de verwesterde Umar ‘hun’ president Erdoğan zou hebben beledigd. Als door NSB’ers werd ze verklikt en van haar bed gelicht door de politie in Turkije, waar ze verbleef. Maar het zet ook Nederlandse burgers voor het voldongen feit dat de multiculturele samenleving definitief is mislukt, omdat een grote meerderheid van de Turken in ons land, inclusief derde en vierde generaties, westerse verworvenheden afwijst. Dat is wrang, want Nederturken genieten net als iedereen hun recht op gelijke behandeling. Toch gunt meer dan twee derde van hen andere minderheden die behandeling niet. Terwijl president Erdoğan de Assyrische, Armeense en Koerdische minderheden onderdrukt, hun wijken bombardeert en zijn soldaten vrouwen en kinderen laat verkrachten, juicht een zorgwekkend groot deel van ‘onze’ Turken die wreedheden toe — en schaamt zich er niet voor. Hoe kan het dat Turkse Nederlanders de di...

Je maintiendrai leest de wapenspreuk van Nederland–ik zal handhaven. Maar is onze democratie een moderne verworvenheid die we, eenmaal verworven, voor altijd zullen handhaven? Nee, zegt professor Colin Crouch van de Universiteit van Warwick, auteur van het pamflet C oping with Post-Democracy . Volgens Crouch leven westerlingen, of ze het nu doorhebben of niet, in het post-democratische tijdperk waarin democratische instituten slechts een ceremoniële rol spelen. De kenmerken van leven na democratie zien we om ons heen: steeds lagere verkiezingsopkomsten, steeds meer achterkamertjespolitiek en een steeds grotere focus op de persoonlijkheden van politici in plaats van op hun beleid. In een post-democratie past de door Geert Wilders bedachte term ‘nepparlement’, maar ook het geklaag van intellectuelen over het „effect van referenda op de democratie.” Referenda zijn de enige democratie zijn die we nog hebben. Met democratie bedoelen we vaak niet de macht van het volk, maar de macht over ...