Logistische bevolkingsgroei: De menselijke soort is een plaag

De menselijke populatie is in feit niet anders dan een dierlijk populatie. Ontwikkelingen in de populatiegrootte volgen daarom ook dezelfde algemene ecologische principes.

Populaties die zich op den duur stabiliseren kennen een maximum genaamd ‘de draagkracht van het ecosysteem’ (in de grafieken aangegeven met letter K). Dit wordt bereikt na een periode van logistische groei, een snelle groei in het begin. Uiteindelijk zal de grootte van een stabiele populatie schommelen rond dit maximum. Er is dan sprake van een zogenaamde S-Curve.

Ook het maximum zelf kan van tijd tot tijd veranderen als gevolg van weer andere processen. De populatiegrootte zal zich daaraan aanpassen.

Sommige populaties stabiliseren echter niet en blijven een snelle logistische groei vertonen. De grafiek die hierbij hoort, is een J-Curve. Als een populatie zich niet kan stabiliseren op het hoogtepunt van de populatiegrootte, stort de populatie in. Nagenoeg alle individuen komen om van de honger of andere oorzaken. Dit proces kan zich blijven herhalen.

De menselijk populatie vertoont een aanhoudende logistische groei, er is nog geen sprake van stabilisatie. Volgens ecologen zal de menselijk populatie beginnen te stabiliseren rond het jaar 2100, bij een grootte van 10 miljard mensen. Zullen wij dit punt bereiken vóórdat onze J-Curve-populatie instort?