In een debat met Afro-Caribische Nederlanders beweerde Lodewijk Asscher afgelopen augustus in zijn hoedanigheid als vicepremier dat „Zwarte Piet heel snel zal veranderen en verdwijnen.” Dergelijke sentimenten herhaalde de vicepremier voor de NOS („Asscher wil af van kwetsende Zwarte Piet”) en op zijn persoonlijke Facebook-account. In de Tweede Kamer voorzag Martin Bosma (PVV) hem terecht van weerwoord.
De vader van mijn moeder vocht in 1940 als soldaat mee met de Slag om de Grebbeberg. Mijn andere opa legde zijn functie als lid van de Provinciale Staten Noord-Brabant neer, waarop de nazis hem veroordeelden tot een gevangenisstraf in Scheveningen. Hij kocht zich na zes maanden vrij.
Wat wonnen deze heldhaftige mannen met hun heldendaden? Een ondankbare hond van een vicepremier die autochtone volkscultuur veracht.
Zwarte Piet-Verbot
Met zijn oproep Zwarte Piet te laten verdwijnen, schopte vicepremier Asscher mij persoonlijk recht in mijn ziel. Voor mij heeft Zwarte Piet een bijzonder emotionele waarde. Door omstandigheden voelde ik me als jong kind door niemand geliefd. Ik raakte al vroeg in mijn leven ernstig depressief. Maar één keer per jaar, begin december, leefde ik op. Als jongen van vijf, zes jaar oud wist ik zeker dat twee mythische wezens—Sinterklaas en zijn Zwarte Piet—over mij waakten.
Zwarte Piet speelde daarin de hoofdrol. Hij was voor mij als een superheld, mijn beschermheilige. Wij hadden thuis een heuse kachel in de woonkamer. Voor het slapen gaan controleerde ik routineus dat het vuur uit was, zodat Piet niet zou stikken in de rook. Wanneer ik mijn schoen zette, zorgde ik dat de kacheldeurtjes open stonden, zodat Piet niet zou komen vast te zitten als hij door de schoorsteen kroop.
Maar wanneer dertig jaar later plots een eenzijdige discussie losbarst over het verondersteld ‘racistische’ karakter van Zwarte Piet maakt mij dat ontzettend boos. Als dan mijn eigen vicepremier publiekelijk oproept tot de afschaffing van deze volksfiguur meen ik het volste recht te hebben om keihard te reageren.
Geschiedenis en de PvdA
Lodewijk Asscher is in mijn ogen een rasopportunist die veel Nederlanders moedwillig pijn doet, enkel om daarmee een handjevol mondige activisten tevreden te stellen. Is het misschien omdat de PvdA zo slecht scoort in de peilingen?
Asscher is van de PvdA. Dat is de partij die het labelen van Israëlische producten in Nederlandse supermarkten herinvoerde. Dat is de partij die door het hele land voorop loopt bij anti-Israël demonstraties, waar met gestrekte rechterarm wordt opgeroepen de Talmud te verbranden en alle joden te doden. Dat is de partij met de grootste antisemitische achterban van Nederland, voornamelijk Turkse en Marokkaanse moslims die Israël liefst zien verdwijnen.
Asscher leert anderen graag geschiedenis. Maar over geschiedenislessen gesproken: het verbieden van (volks)cultuur valt onder de noemer Kunst-Verbote waarmee de nazis vanaf 1936 alle in hun ogen „entartete Kunst” verboden. Wie zich anno nu tot dit niveau verlaagt, zoals Asscher doet, die kennelijk onze ontaarde sinterklaascultuur wil verbieden, verdient respect noch medeleven.
Verachting
Ik sta daarom 100% achter mijn uitspraak dat Lodewijk Asscher „autochtone volkscultuur veracht”. Hij kan gemakkelijk roepen dat hij Zwarte Piet wil afschaffen, want als telg van een Amsterdamse, joodse juristenfamilie—dat las ik gewoon op Wikipedia—heeft hij er zelf vast geen emotionele band mee.
Ik nam derhalve aan dat Asscher thuis geen Sinterklaas vierde. Dit blijkt onjuist. Maar terwijl Asscher het sinterklaasfeest als discutabel toneelstukje voor zijn kinderen opvoert, is het voor mij en vele mensen zonder migratie-achtergrond de cultuur van onze voorouders. Ik ben dan ook bereid te vechten voor het behoud van Zwarte Piet.
De oproep om Zwarte Piet af te schaffen tekent enkel de kloof tussen de multiculturele bestuurselite en de monoculturele meerderheid.
Meisjesbesnijdenis
Ter vergelijking: zelfs Geert Wilders riep nog nooit op tot het afschaffen van het Suikerfeest, het gradueel veranderen van Winti-rituelen of het doen laten verdwijnen van het Kwaku zomerfestival, alleen maar omdat het sommige mensen zou kunnen kwetsen. En terwijl Asscher zegt dat Zwarte Piet snel zal verdwijnen, lukte het hem als Minister van Integratie eerder niet om bijvoorbeeld meisjesbesnijdenis en gedwongen huwelijken uit te bannen.
Asscher heeft als politicus geen enkele geloofwaardigheid. Ik verzoek hem daarom vriendelijk zijn politieke carrière per direct te beëindigen. Niet Zwarte Piet zal verdwijnen, maar de man die anderen de zwartepiet toespeelt. Een vicepremier die van zijn eigen volk walgt, moet ander werk zoeken.
Reacties
Een reactie posten