Van tijd tot tijd maakt zelfs GeenStijl zich schuldig aan het soort progressieve wensdenken waar Neville Chamberlain de oorlog mee verloor. Maar in een artikel van Van Rossem viel me de bek onlangs van verbazing open vanwege de ongeëvenaarde naïviteit dat onze “instituten” ons wel tegen een vijandige overname zouden beschermen. Na in het artikel eerst statistieken over de reeds succesvolle omvolking van Duitse steden op te sommen, poogt de auteur zijn lezers te verdrinken in een warm bad vol naïviteit. “Don’t just panic yet.”
Deutschland schafft sich ab
Het is niet de eerste keer dat GeenStijl in de ontkenningsreflex schiet om de vervanging van inheemse Europeanen te bagatelliseren. Dat komt doordat de redactie, net als de rest van het fatsoensjournaille, aan cijferblindheid lijdt en werkelijk niets van demografische processen snapt. Zo zouden er in 2015 maar “11 asielzoekers op 10.000 EU’ers” zijn binnengekomen. En, laten we wel wezen, één miljoen vluchtelingen is nog altijd minder 1% van de Duitse bevolking, ofwel “slechts 0,05%” van alle EU-inwoners. Dus, joh, doe niet zo racistisch!
Maar Thilo Sarrazin, de Duitse cijfermeester bekend van zijn boek Deutschland schafft sich ab, houdt rekening met de demografische werkelijkheid en rekende heel wat anders uit. Immigratie is slechts één van de vele processen die het verschil zullen uitmaken. Niet alleen zal een groot deel van de autochtone bevolking sterven door vergrijzing, maar tegelijkertijd krijgen autochtonen nauwelijks nog kinderen. Intussen groeit de islamitische bevolking juist explosief, zowel dankzij massa-immigratie, hogere aanwas én gezinshereniging.
Al deze processen samen kantelen de toekomst van Duitsland, en van West-Europa, in het voordeel van de islam:
“Blijft de netto
voortplantingssnelheid van de Duitse autochtone bevolking daar waar
zij al 40 jaar ligt, dan zal in het verloop van de volgende drie
generaties het aantal Duitsers tot 20 miljoen krimpen. Verder is het
absoluut realistisch dat de islamitische bevolking door een
combinatie van een hoge geboorteratio en voortgezette immigratie
tegen 2100 tot 35 miljoen kan groeien.”
Voortplantingsstrijd
Bedenk dat Sarrazin in zijn berekening alleen van islamitische allochtonen spreekt en alle andere allochtonen nog buiten beschouwing heeft gelaten. Verandert er niets aan EU-immigratiebeleid, trekken de Laatsten der Duitse Mohikanen niet meer ten strijde voor het Vaderland, dan sterft het Duitse volk voor het eind van deze eeuw uit. Sarrazin illustreert het verschil in geboorteratio tussen de blanke melkkoeien en de vrije uitloop-kamelen als volgt:
“[In Turkije] heeft de
bevolking zich in de afgelopen 80 jaar namelijk vervijfvoudigd. […]
In vergelijking met andere moslimlanden is deze bevolkingsgroei
echter nog gematigd. De Bremense socioloog Gunnar Heinsohn heeft het
volgende uitgerekend: zou de Duitse bevolking sinds 8 mei 1945
dezelfde geboorteratio hebben gehad als die van de toenmalige
bevolking van Palestina, dan zouden er nu 600 miljoen Duitsers in
Midden-Europa zijn geweest.”
De islamitische wereld groeide de afgelopen halve eeuw met een megalomane snelheid en komt op ons vergrijzende continent dus nieuw Lebensraum zoeken. Nu al wonen er circa 50 miljoen moslims op het Europese continent, terwijl de Europese Unie tot 2050 nog eens 60 miljoen migranten actief wil binnenhalen (zie punt 13)—weer voornamelijk moslims. Tegen die tijd maken moslims sowieso 20% van de totale Europese bevolking uit (100 van de circa 500 miljoen, na vergrijzing). Daar laat Sarrazin de demografische ontwikkelingen nog op los:
“Het hoge geboortecijfer
van de islamitische migranten is een fenomeen in heel Europa: in
Turijn, waar de migranten sinds de jaren negentig binnen korte tijd
een bevolkingsaandeel van tien procent bereikten, bedraagt het
geboorteaandeel reeds 25 procent. Een vijfde deel van de kinderen in
Kopenhagen, een derde van de kinderen in Parijs en de helft van de
kinderen in Londen worden door migrantenouders ter wereld gebracht.
In Frankrijk hebben de Franse vrouwen gemiddeld 1,7, de migranten
2,8, maar de migranten uit Tunesië, Turkije en Marokko gemiddeld 3,3
tot 3,4 kinderen en daarmee meer dan in hun thuislanden.”
Omvolking
Laat dit laatste feit even tot u doordringen: migranten uit Turkije en Marokko baren bij ons in Europa méér kinderen dan in hun thuislanden. Wie echter alleen naar het aantal kinderen per vrouw kijkt, verliest uit het oog dat autochtone vrouwen op steeds hogere leeftijd kinderen krijgen. Terwijl Nederlandse vrouwen gemiddeld pas na de dertig hun eerste kind baren, werpen moslima’s hun eerste kind ver voor hun vijfentwintigste.
Er is dus sprake van twee aparte processen. Migrantenvrouwen krijgen niet alleen méér kinderen per vrouw, maar beginnen veel eerder aan kinderen. Ze winnen op beide fronten. Door de kortere generatiecycli versnelt de omvolking exponentieel. Al over een paar jaar, in Nederland en Duitsland rond het jaar 2020, zullen de meeste vrouwen van vruchtbare leeftijd van allochtone afkomst zijn. Autochtone vrouwen kunnen de voortplantingsstrijd dan niet meer winnen.
Terwijl van Rossem zich in zijn flutstuk weliswaar zorgen maakt over het idee vervangingspolitiek, wuift hij de realiteit van die mogelijk weg met het volgende, volslagen debiele zinnetje: “Een land ‘overnemen’ doe je niet op straat, dat doe je door jezelf te institutionaliseren.”
Nutteloze instituten
Ik viel van mijn stoel van deze stupide, slecht ingelichte, ondoordachte hersenscheet. Schijnbaar gelooft Van Rossem dat moslimse straatbendes inderdaad te dom zijn om instituten als het Internationaal Gerechtshof of de Nederlandsche Bank van binnenuit te veroveren. Wat dat betreft heeft hij gelijk dat onze ivoren torens voor het moslimrapaille, in ieder geval in intellectueel opzicht, onneembare vestingen zijn.
Maar het naïeve geloof dat onze beschaving zulke superieure instituten zou hebben voortgebracht dat die ons wel tegen vijandige vervanging en islamisering zullen beschermen, heeft nu dus ook de redactieburelen van het ooit onafhankelijke GeenStijl geïnfecteerd. De moslims die in de zevende eeuw Noord-Afrika koloniseerden, hadden zichzelf namelijk al geïnstitutionaliseerd —zoals vastgelegd in de koran, hadiths en fatwahs. Zij legden de onderworpen volkeren vervolgens met geweld hun eigen instituten op.
Bovendien, met ivoren toren-instituten wisten bijvoorbeeld Alarik I en de Visigoten begin vijfde eeuw na Christus heus wel raad bij de inname van Rome. Ze hoefden die instituten helemaal niet over te nemen. Ze brandden die gewoon plat. Volgens professor Joseph Tainter, die in zijn boek The Collapse of Complex Societies diep in de materie dook, vielen in de geschiedenis van de mensheid tientallen, zo niet honderden geavanceerde beschavingen ten prooi aan minder geavanceerde barbaren. Nergens hielden ‘instituten’ de barbaren tegen.
Geweldsmonopolie
Uiteraard wimpelt Van Rossem ook deze geweldsdreiging weg met een even debiele opmerking dat “voor de wel gewelddadige pogingen die er zijn of kunnen gebeuren (aanslagen, dus) is er nog altijd het geweldsmonopolie van de overheid.” Ook dat is weer zo’n inhoudsloze abstractie, net als “onze instituten”. Het geweldsmonopolie rust namelijk op de schouders van beschikbare manschappen—legermensen, politiemannen. Afgezien dat die organisaties al tientallen jaren onderbemand en onderbetaald zijn, hebben die juist geleerd dat ze niet meer etnisch mogen profileren!
Gezien de huidige staat van ons leger houden we het net als in de Tweede Wereldoorlog nog geen vijf dagen vol. Als zich vanavond iets meer dan twintigduizend zwaarbewapende moslimmannen op de Grebbeberg verzamelen, dan valt Utrecht nog voor middernacht en worden Amsterdammers morgenochtend wakker in het kalifaat. Dat is geen grap. Hitler flikte het kunstje al eens tussen 10 en 15 maart 1940. Nederland kan zich helemaal niet tegen islamisering verdedigen, ook niet met geweld. Het hele geweldsmonopolie van onze overheid is welgeteld één kastnicht genaamd Mark Rutte.
Poco-politiek
Een halve eeuw poco-politiek heeft ons naar de rand van de afgrond gebracht. Professor Tainter merkt op dat de rode draad door alle omgevallen beschavingen die van economische stagnatie is. Technologisch geavanceerde samenlevingen slagen er op een gegeven moment niet meer in winstgevend te blijven. Rome viel, omdat de Romeinen al hun inkomsten aan het onderhoud van hun vele slaven kwijtraakten—zoiets als bij ons de kosten voor de multiculturele samenleving. Daardoor konden ze de uit huurlingen bestaande legers niet meer betalen en kregen de barbaren vrij spel.
Rome viel, omdat het failliet ging — net als Europa failliet zal gaan. Dus nee, noch instituten, noch het geweldsmonopolie van onze overheid zullen ons tegen islamisering kunnen beschermen. Om het Rijksmuseum in te nemen hoeven moslims helemaal geen opleiding tot curator te volgen. Ze kunnen onze kunst doodleuk tot halve maantjes omsmelten. Zelfs al zouden moslims ‘onze’ democratische instituten willen overnemen, dan kunnen ze dankzij hun demografische meerderheid rond het jaar 2030 langs democratische weg bepalen dat het Rijksmuseum een Rijksmoskee moet worden.
Wie houdt ze tegen? Willen we overleven, dan zullen we in alle grote steden een langdurige, bloederige guerrilla-oorlog moeten voeren. Maar sommige mensen verdrinken zichzelf en anderen liever in een warm bad dan dat ze het kwaad confronteren.
Reacties
Een reactie posten