Globalisme: Europa’s laatste strijd

Om een vrije mensheid te bewaren, moeten we de globalisten stoppen

De jonge Macron heeft de Franse verkiezingen gewonnen. De oude Fransen hebben zich in de armen van een Rothschild-bankier gestemd die zich voordeed als een communist. Media slikten het voor zoete koek en schilderden Macrons tegenstanders af als lafaards. De andere partij zou zogenaamd uit een irrationele angst voor de islam op rechtse mededinger Marine Le Pen hebben gestemd.

Maar past die beschuldiging van angst de linkerflank niet beter? Heeft Macron zijn overwinning niet te danken aan een collectieve angst voor terroristische aanslagen? Frankrijk heeft de politiek van appeasement nieuw leven ingeblazen, precies wat de terroristen wilden. Een vergrijzend cohort van autochtone Franse 40-plussers heeft gestemd voor het openzetten van ‘s lands grenzen voor miljoenen immigranten, wiens goedkope arbeid, hopen ze, hun blanke pensioenen zal financieren.

Dat is geen daad van progressieve dapperheid. Dat is een laffe daad van egoïsme. Het grootste gevaar voor de westerse beschaving is niet de islam, maar een stelletje ouwe zakken die voor zelfbehoud stemmen ten koste van de jongere generaties. Dat is het ware gezicht van Europees globalisme: een politieke leer ontworpen om de status quo te beschermen door de broodnodige autochtone verjonging tegen te houden.

Een islamitisch Europa?

Terug in Duitsland heeft Bondskanselier Merkel nieuwe partnerships tussen Duitsland en Saoedi-Arabië aangekondigd. Saudi-Arabië is booming business. Honderden miljarden opgespaarde oliedollars hebben een doel nodig. Saoedische leiders hebben ervoor gekozen in moderniteit te investeren, en in moderne legers. De high-tech steden van Saoedi-Arabië laten Europa eruitzien als de Derde Wereld.

Maar de media zullen iedereen die zich afzet tegen dit Arabische fascisme voor “Nazi’s” blijven uitmaken. Geld regeert. Anders dan conservatieven, die bereid zijn voor hun principes te betalen, verhandelen progressieven hun waarden sneller dan handelaren op de beurs.

En trouwens, tegen het jaar 2070 zal niemand de Holocaust nog herinneren. Tegen die tijd zijn er niet genoeg autochtone Duitsers meer dat het iemand nog wat kan schelen.¹

Europa’s wereldwijde missie

Globalisten hebben wereldwijde plannen voor Europa. Een lid van de Europese Commissie, de Zweedse Federica Mogherini, heeft onlangs verklaard dat het tijd is voor Europa om zich de rol als wereldleider aan te meten. Ze wil de Verenigde Staten naar de tweede plaats demoveren.

Natuurlijk zullen Europeanen de heropleving van Europese wereldmacht verwelkomen, maar ze moeten begrijpen dat types als Mogherini en haar globalistische samenzweerders al minstens een eeuw lang de totale onderwerping van de gehele mensheid aan collectivistische heerschappij nastreven.

In de Europese Unie zien globalisten het begin van een wereldregering die uiteindelijk de gehele mensheid moet representeren. Ze denken op de lange termijn, op de zeer lange termijn. Voorlopig vormt Rusland nog een groot obstakel voor Europa’s oostwaartse expansie, maar oorlogen in Syrië en Iran dienen al om de falende Russische economie van haar inkomstenbronnen los te maken. Dan zal het land bankroet gaan. Net als Oekraïne na de Maidan Revolutie zal Rusland zich dan bij de EU willen aansluiten.

Politicoloog Zbigniew Brzezinski zinspeelde bijna twintig jaar geleden al op Europa’s agressieve wereldverovering in zijn boek The Grand Chessboard.² Inderdaad, de Europese Unie is nooit opgericht om Europeanen te dienen en te beschermen. Na de Verenigde Naties dient de Europese Unie als het volgende vehikel waarmee globalisten zichzelf in het zadel van de wereldmacht proberen te hijsen.

De globalistische droom

Net als de oude Sovjet-Unie heeft de nieuwe Europese Unie een collectivistische grondslag. De wereldstaat zal worden “geanimeerd door een gemeenschappelijke wil”,³ bestuurd door een “verziende, doelmatige elite”⁴ en bewoond door een “toekomstig Eurasiatisch-negroïde ras [dat] de diversiteit van de mensen zal vervangen ...”.⁵ In naam van uw gelijkheid bevelen wij u om voortaan dezelfde dromen als uw buurman te dromen.

Het valt te betwisten of ‘globalisme’ wel een ideologie is. Globalisme bestaat al in de vorm van despotisme sinds het begin van de beschaving in het oude Mesopotamië vijfduizend jaar geleden. Globalisme is slechts een modern woord voor een oud vergrijp, namelijk een volk aan collectivistische heerschappij te onderwerpen onder een despotische heerser. Vroege voorbeelden zijn Gilgamesj van Uruk en Koning Hammurabi van Babylonië.

De despoten van vandaag hebben nieuw vocabulaire uitgevonden om mensen te onderwerpen. Ze noemen hun wereldstaat de ‘wereldwijde open samenleving’, eentje waar niemand uit kan ontsnappen, tenzij je naar de maan vliegt. ‘Gelijkheid’ ontkent iemands vrije recht om ongelijk te zijn. ‘Vooruitgang’ heet eigenlijk jouw voortschrijdende slavernij. Als globalisten over ‘diversiteit’ spreken, dan bedoelen ze het vermengen van alle rassen tot iedereen er hetzelfde uitziet---als schapen.

Wie zijn “zij”?

Wie zijn de globalisten nu werkelijk en waar geloven zij in? “Zij” zijn niet een of andere duistere samenzwering. Hun werk is openbaar en ze verbergen hun bedoelingen niet. Intellectuele voorstanders van globalisering zijn er al een tijdje. Ze hebben een groot volume aan gedetailleerde boeken over hun wereldbeeld gepubliceerd, dus kunnen we van ze leren door hun eigen gedachten te bestuderen.

Begin jaren ‘20 van de vorige eeuw, toen de stad Parijs de vruchten van de industrialisering plukte, schreef filosoof Henri Bergson er zijn invloedrijke werk The Two Sources of Morality. In het boek noemde hij als eerste de frase open society. Hij had een samenleving voor ogen die door een universele open moraliteit zou worden geregeerd. Hij introduceerde de valse, maar krachtige tegenstelling tussen open-en-gesloten en baseerde zijn gehele wereldbeeld op de volgende valse aanname:

“Wie kan ontkennen dat sociale cohesie grotendeels bestaat vanwege de noodzaak van een gemeenschap om zichzelf tegen alle anderen te beschermen, en dat we de mensen met wie we samenleven voornamelijk liefhebben ten koste van alle anderen?”⁶

Bergon maakte een denkfout door aan te nemen dat mensen zichzelf alleen kunnen beschermen “ten koste van alle anderen”. In werkelijkheid bevinden alle mensen zich schouder aan schouder in de strijd tegen de kille natuur. Het is in die gezamenlijke strijd dat mensen ook oorlogsslachtoffers incasseren. Maar de oplossing voor het probleem van oorlog ligt niet in universalisme. Het was juist pluriformiteit die de mensheid hielp te overleven.

In een pluriforme wereld kunnen mensen met alle andere mensen samenwerken tegen de natuur, maar tegelijkertijd hoeven mensen niet zoals alle andere mensen te zijn. Ze zijn vrij. Ware diversiteit verslaat universalisme. Daarentegen wordt een universalistische wereld geregeerd door bureaucraten die iedereen die de Waarheid ontkent naar de Goelag sturen. Bergons totalitaire filosofie heeft ongetwijfeld een groot aantal denkers en despoten uit de 20^ste eeuw geïnspireerd.

E Pluribus Unum

Een ding hebben globalisten met elkaar gemeen, hun perverse drang om alle menselijke verschillen samen te smelten tot één. Globalisten willen de menselijke diversiteit niet waarborgen, maar uitwissen. In hun manier van denken volgen zij het principe van ‘velen tot één’, of ook E Pluribus Unum, de door Amerikanen zo geliefde slogan. Het is eigenlijk een globalistische strijdkreet, anti-diversiteit en anti-menselijkheid.

Bijvoorbeeld, de ideologische vader van het idee van een Europese unie, Richard von Kalergi-Coudenhove, die 49 jaar lang als president van de Paneuropese Unie werkte, vond ook dat alle blanke Europeanen moesten worden gedwongen met Aziaten en “negers” (zijn woorden) kinderen te krijgen om zichzelf zo uit te roeien en te vervangen door een homogeen wereldras.

De filosoof Karl Popper en financieel terrorist George Soros borduurden beide voort op Henri Bergsons ideaal voor een open samenleving. In Poppers eigen woorden was hij eropuit “om dat wat meest schadelijk was aan Plato’s filosofie te vernietigen”.⁷ Popper maakte duidelijk dat hij de gehele westerse filosofische traditie vanaf Plato wenste uit te wissen, omdat hij deze verantwoordelijk hield voor fascisme, Nazisme en de Holocaust.

Het moderne progressieve geloof dat christendom slecht is, dat blanken privileges genieten en dat westerse mannen slechte patriarchen zijn, of dat wereld beter af zou zijn zonder mensen van Europese afkomst, begon met Karl Popper.

Volgens George Soros, de beursspeculant, “belichaamt de Europese Unie het principe van de open samenleving, die zou kunnen dienen als een kracht voor een wereldwijde open samenleving.”⁸ Het is een principe dat Soros zelf heeft helpen ontwerpen, toen hij student van Karl Popper was. In de Verenigde Staten zien globalisten inmiddels een mislukt experiment, omdat deze “meest succesvolle open samenleving ter wereld, de V.S., het eerste principe van een open samenleving niet begrijpt.”⁹

Regel 1. Trek globalisme nooit in twijfel.

Regel 2. Trek regel 1 nooit in twijfel.

Een wereldorde

Politicoloog Hans Morgenthau schreef het standaardwerk Politics among Nations, populair onder studenten geopolitiek. In het boek bevorderde Morgenthau het idee voor de oprichting van een wereldstaat. Deze wereldstaat, geloofde hij, kan op dezelfde manier worden bereikt waarop de Verenigde Staten tot stand kwam. Door de publieke opinie te manipuleren middels propaganda, oorlog en bedrog.

Om een wereldstaat te stichten moesten alle mensen ter wereld volgens Morgenthau één gezamenlijke wereldopinie leren omarmen, “De gemeenschap van het Amerikaanse volk kwam voor de Amerikaanse staat, dus moet een wereldgemeenschap ook voor de stichting van een wereldstaat komen.”¹⁰ Maar omdat Amerika de ‘belofte’ van een open samenleving niet is nagekomen, hebben globalisten zich op Europa gericht als vliegen op een rottend lijk.

De lijst met globalistische intellectuelen, ondernemers en politici gaat maar door. Zelfs de Katholieke Paus Franciscus lijkt zich te hebben bekeerd. De Paus wil islam vermengen met christendom om zodoende een enkele wereldreligie te creëren. Hij steunt de massamigratie naar Europa en dus ook Coudenhove’s plan om Europeanen met Arabieren en Afrikanen te vermengen, een geloof ook geuit door Duitslands Minister van Financiën, Wolgang Schäuble.¹¹

De aanrandingen van Keulen waren geen ongeluk. Zij waren beleid en een voorproefje van wat nog komen gaat.

Het globale verzet

Geconfronteerd met deze machtige vijand hebben wij, Europeanen, geen andere keus dan de verkrachting van ons continent tegen te houden. We moeten op zeer agressieve wijze het globalisme een halt toeroepen. We moeten opstaan en vechten voor een vrije mensheid, vrij van collectivisme en despotisme.

Het is niet te laat. In het licht van een onoverwinnelijke tegenslag kunnen we altijd nog onze houding aanpassen. De komende halve eeuw zullen Europeanen de kans krijgen om hun traumatische geschiedenis te veranderen in een menselijke triomf. We zullen voor de goede zaak strijden, voor vrijheid en verlossing.

Laat ons daarom een wereldwijde verzetsbeweging beginnen. Zij aan zij met miljarden van vrijheidslievende mannen en vrouwen zullen we de uitdaging aangaan. We zullen marcheren met een geloof in ons hart, een plan in ons hoofd en een wapen in de hand. We zullen de globalistische vijand trotseren zoals we alle eerdere vijanden hebben getrotseerd: met onverschrokken vastberadenheid.

De opstand der Bataven

Toen het Romeinse Rijk zich tot aan de Rijn in het noorden had uitgebreid, kwam een kleine doch militair krachtige Germaanse stam uit het zuiden van Nederland in verzet. Rond het jaar 69 na Christus riep de eenogige leider van de Bataven, ons bekend onder zijn Romeinse naam Julius Civilis, op tot een opstand:

“Want [de Romeinen] beschouwen ons niet langer als bondgenoten, zoals we ooit waren geweest, maar als slaven. [...] We worden overgeleverd aan prefecten en Centurions. […] We worden bedreigd met een heffing die kinderen van hun ouders scheidt en broers van broers, als in de dood. […] Hef gewoon je ogen op en wees niet bang voor de lege naam van legioenen. Maar aan onze kant staan onze sterke infanterie en cavalerie, onze bloedverwanten de Duitsers, en de Gallische provincies die dezelfde verlangens als wij koesteren. Zelfs de Romeinen zullen deze oorlog verwelkomen [...]”¹²

Civilis’ woorden gelden vandaag nog steeds. De globalisten behandelen ons niet langer als vrije burgers, zoals we ooit waren, maar als slaven. Hef gewoon je ogen op en wees niet bang voor de lege naam van globalisme. Aan onze kant staan de vrijheidslievende bloedverwanten de Amerikanen, de Canadezen, de Australiërs, de Nieuw-Zeelanders en de Zuid-Afrikanen, evenals een meerderheid van de mensheid. Zij koesteren allen dezelfde verlangens die wij koesteren.

Onze strijd tegen globalisme is het mythische gevecht tussen goed en kwaad. Laat ons onze zielen hard maken om de strijd die we niet mogen verliezen te winnen. In naam van vrijheid, laat ons de vieze tentakels van het globalisme overal uitroeien waar we ze vinden.

1David Engels, Le Déclin: La crise de l’Union européenne et la chute de la République romaine (Paris: Editions du Toucan, 2013), hfdst. 2.2: “Le respect de la vie humaine: famille et déclin de la population”.

2Zbigniew Brzezinski, The Grand Chessboard: American Primacy And Its Geostrategic Imperatives, 1St Edition edition (New York, NY: Basic Books, 1998), hfdst. 2: The Eurasian Chessboard.

3Henri Bergson, The Two Sources of Morality and Religion, vertaald door Ashley R. Audra en Brereton Cloudesley, 1ste ed. (London: Macmillan and Co., 1935), hfdst. 1: “Moral Obligation”.

4George Soros, “Europe’s Global Mission”, Project Syndicate, 17 november 2006, https://www.project-syndicate.org/commentary/europe-s-global-mission.

5Richard N. Coudenhove-Kalergi, Praktischer Idealismus: Adel—Technik—Pazifismus (Wien-Leipzig: Paneuropa Verlag, 1925), 23.

6Bergson, The Two Sources of Morality and Religion, hfdst. 1.

7Karl Popper, The Open Society and Its Enemies: The Spell of Plato, Reprint (London: George Routledge & Sons, 1947), hfdst. 3: Plato’s Theory of Ideas.

8Soros, “Europe’s Global Mission”.

9George Soros, “The New Bush Doctrine”, Project Syndicate, 25 januari 2005, https://www.project-syndicate.org/commentary/the-new-bush-doctrine.

10Hans Morgenthau, Politics among Nations: The Struggle for Power and Peace, 1ste ed. (New York: Alfred Knopff, 1948), 406.

11Moritz Schuller, “Auf dem Terrain von Erdogan und Sarrazin”, geraadpleegd 9 mei 2017, http://www.tagesspiegel.de/politik/schaeuble-ueber-die-degeneration-der-deutschen-auf-dem-terrain-von-erdogan-und-sarrazin/13713574.html.

12Tacitus, Tacitus: Histories, Books IV-V, Annals Books I-III, vertaald door Clifford H. Moore en John Jackson (Harvard University Press, 1931), bk. IV, §14.