Racisme bestaat niet: Economische argumenten tegen immigratie

Kinderen van Europese ouders kunnen niet concurreren met Afrikaanse lonen. Met Chinese inkomens kunnen Europeanen hun hypotheken niet aflossen. Ook al hebben de nieuwkomers een andere huidskleur, economisch zelfbehoud heeft niets met racisme te maken. De ongelijkheid zit hem in de lasten, niet in de baten. De argumenten tegen massamigratie zijn economisch.

Overleven

In samenspel met onvoorspelbare winters maken Europese landschappen de levens van de mensen die hier wonen duurder dan elders. We roepen wel eens dat mensen in Afrika van één Euro per dag moeten rondkomen, maar in Europa kost het opvoeden van een kind van zijn geboorte tot zijn achttiende jaar meer dan één miljoen Euro. Wie moet dat ophoesten?

Wie in Europa wil overleven heeft een hogere opleiding en een hoger inkomen nodig dan iemand die in de tropen van een schaaltje rijst kan rondkomen. Daarom mogen Europeanen zich niet laten wegconcurreren door goedkopere mensentypen. Dan gaat de samenleving failliet en zullen ook recente vluchtelingen weer ergens anders heen moeten vluchten.

De progressieve maffia

Ondanks dat feodaal lijfeigenschap amper twee eeuwen geleden werd afgeschaft, beweert een progressieve maffia dat wij, blanken, een ‘wit’ privilege zouden hebben. Ze bedoelen dat we aangeboren racistisch zijn zoals een erfzonde. De beschuldiging komt van pas om blanken nu en later te onteigenen.

Hebben de motieven om blanken van racisme te beschuldigen zelf iets met racisme te maken?

Een groot deel van het conflict tussen zwart en wit draait om verkeerde beeldvorming. Wie in Afrika of in Azië leeft en het Westen alleen van de reclame kent, denkt onterecht dat Europa het walhalla is. Maar wie de ogen opendoet en eens buiten de grachtengordel komt kijken, die ziet dat het leven in Europa een barre bestaansstrijd is.

De zondvloed

Migranten komen niet naar het Westen om arme boer of fabrieksarbeider te worden. Ze dromen ervan succesvolle voetballers, zangers en filmsterren. Terwijl ze dromen van een beter leven, besteden migranten het dagelijks onderhoud van de maatschappelijke machinerie uit aan de domme blanken, die nog geloven in dingen als verantwoordelijkheid.

In christelijke termen zou je de massamigratie naar Europa een zondvloed kunnen noemen. Een halve eeuw vrede en welvaart moest natuurlijk worden afgestraft met de komst van honderden miljoenen migranten. Zij willen ook een stukje van onze taart hebben, ware het niet omdat we er zelf zo mee te koop hebben gelopen.

Als de voorspellingen uitkomen, dan zal de tsunami van immigranten de Europese economieën doen instorten. De babyboomgeneratie gaat al met pensioen, zal in de laatste jaren van haar leven om zeer hoge medische kosten vragen en daarna uitsterven. De overlevende generaties zullen een leeggeplunderd continent erven. Ze zullen leven als minderheden tussen de allochtone overheerser.

Economische 1+1

Europeanen zijn vijftien keer zo productief als Chinezen. Amerikanen twintig keer zo productief. Dat zij daarvoor een klein beetje meer welvaart terugkrijgen heet volgens de linkse media racisme, ondanks dat westerlingen een veel groter deel van hun productiviteit zonder tegenprestatie aan aandeelhouders moeten doneren.

Westerlingen hebben meer, omdat ze meer produceren. Door alleen de baten in kaart te brengen, lijkt het net alsof westerlingen het onterecht beter hebben dan anderen. Maar als we ook de lasten meewegen, dan zijn de zogenaamde arme mensen beter af. Zij hoeven geen geavanceerde beschaving draaiende te houden die praktisch de rest van de wereld voedt.

Sprinkhanenplaag

De antiracisten zijn de echte racisten. Achter hun haat verbergen ze hun eigen incompetentie. Door hun jaloezie in progressief jargon te verpakken proberen migrantensukkels, die bij aankomst in Europa op hun vijfentwintigste nog moeten leren lezen en schrijven, hun opgeblazen ego’s te maskeren.

De meeste migranten die naar Europa komen dragen niets bij aan onze economieën en zullen dat ook nooit doen. Zij zijn in hun thuiswerelden al eeuwenlang het gemakkelijke leven gewend. Ze zijn alleen hierheen gekomen om de vruchten van Europese arbeid te plukken, zoals een sprinkhanenplaag die de toekomst van Europese kinderen kaalvreet.

Om iets van een toekomst te verdedigen zullen we in opstand moeten komen. Dan volgen we het principe: eerst de verraders, daarna de vijand.