Nederland was het gidsland, het progressieve licht in de duisternis. Zelfs Duitse Leitkultur kon niet aan ons tippen. De vooruitgang was een gegeven en wie niet meedeed met de vaart der volkeren was onfatsoenlijk en chauvinistisch. Tot het land de eigen mensen begon te verteren om de economie in leven te houden.
Luister mee op TikTok »
Hier ligt voor ons de taak het tij te keren! Maar wie zijn wij eigenlijk? Een volk met een woeste geschiedenis als nomadische veehouders hoort niet thuis binnen de bebouwde kom.
Nog steeds maken velen iedere zomer de Grote Trek naar het zuiden. Dat ritueel op de zwarte zaterdagen verraadt iets over ons. De twee paardenkrachten van vroeger hebben we ingewisseld voor 140pk, maar die caravan lijkt verdacht op een soort wagen waar onze voorouders ook in overleefden.
We hebben het over de voorouders van meer dan 5.000 jaar geleden die zich met hun vee of paarden over de Euraziatische steppe lieten voortrekken, van hier tot China. Blonde Ariërs die leefden van melk en vlees.
Het idee om je hele hebben en houden mee te nemen om te gaan en staan waar je maar wilde, heeft duizenden jaren lang de ziel van ons volk gevormd.
Vóór de bouw van waterleidingen moesten mensen natuurlijk dichtbij de drinkplaatsen blijven wonen. Maar met paard en wagen kon je je van de ene naar de andere waterbron bewegen. En door water in tonnen of kannen mee te brengen in je wagen werd opeens de hele wereld toegankelijk.
Wij hebben zulke vrijheid altijd meer gewaardeerd dan de ziekte die luxe heet. En toch zijn we er nu door gegrepen, door dit virus van materialisme.
Met de uitvinding van grote zeilschepen verspreidden we ons over de hele wereld, maar overal zitten we toch vast in dezelfde 9-tot-5 met huur of hypotheek. Hebben we onze vrijheid soms verkocht voor de belofte van zekerheid? Zo bang waren we toch nooit.
Reclames en advertenties hebben ons veel onzin aangepraat. Het avontuur is weg. Wanneer wordt een betere samenleving een efficiëntere gevangenis? Vraag mij dan ook niet om oplossingen voor een systeem wat op zijn eind draait.
Wat wij nodig hebben is onze verlossing van het materialisme, toegang tot een nieuwe manier van leven die het waskvlammetje van ons vrijheidsgevoel weer aanwakkert.
We leven nu in het tijdperk van de grote steden met hoge torens, maar geen enkel tijdperk blijft eeuwig bestaan. Een nieuwe tijd breekt altijd aan wanneer de oude stagneert.
Wij kunnen alvast gaan dromen van de Nieuwe Trek, van de terugkeer naar de jachtvelden van onze voorvaderen, met ons hele hebben en houwen weer gaan en staan waar het ons bevalt.
Reacties
Een reactie posten